Oh nee, niet weer... er wordt al zoveel geschreven en vooral 'gevonden' van het wel of niet dierlijke producten eten. Serieus, nog eentje?
JA! Nog eentje.
Ik zou graag een meer holistische en gelaagde visie geven op dit onderwerp. Zonder het zwart/wit en goed/fout denken. Zonder een soort heilige graal te geven van vegan is het best of vlees is het best, maar juist een laagje dieper gaan dan dat. Daarbij: luister altijd naar jouw lichaam en wat het nodig heeft. Niemand anders kan voor jouw bepalen wat jij nodig hebt!
Ik at zelf ooit vegan
Toen ik begon met bewustzijnsontwikkeling en heling heb ik een paar jaar vegan gegeten. Ik kon de gedachte niet verdragen om een ander dier te eten (zielig!) en ben mijn hele leven al bezig met gezondheid en de natuur. Op het eerste gezicht een no-brainer toch, gewoon overstappen op planten en hebben we dat ook weer getackeld!
Ja hmm, niet helemaal. Want echt beter en gezonder ging ik mij er niet van voelen. Tijdelijk zeker wel! Het voelde wel 'lichter' ofzo, en met de combinatie van biologisch en weinig troep in je eten, is dat natuurlijk ook voor een periode best een goede ontgifting voor je lijf.
Maar na een tijdje voelde ik mij steeds zwakker, gingen mijn hormonen alle kanten op en zat ik niet echt lekker in mijn lijf. Letterlijk ook niet: het voelde alsof ik meer zweefde en niet zo op de wereld was.
Tijd voor verandering dus. Ik ben een pad gaan lopen van het onderzoeken van verschillende 'diëten', maar belangrijker: van het waaróm erachter en ook het waarom achter bepaalde marketing en groepsdenken. Want waarom werden mensen opeens echt boos als je zei dat je een ei at? Er zat dus meer achter dan alleen het ei. Het ging over gevoelens, emoties en het belangrijkste: identiteit.
Ik ben verliefd op planten
Laten we dat duidelijk maken. Ik houd van de textuur, de structuur, de smaak. Maar ook van het groeien van plantjes in de moestuin, ze verzorgen, ze bewonderen.
Als je langer het hele moestuin gebeuren gaan bestuderen, kom je alleen wel tot een conclusie: er bestaat eigenlijk niet zoiets als volledig plantaardig. Best een bittere pil om te slikken als je eigen identiteit inmiddels ook wel was verwoven met 'ik ben vegan'.
Alle planten zijn een onderdeel van een ecosysteem dat beide planten en dieren omvat. Sommige dieren zijn klein (hommels, insecten, bladluizen), sommige wat groter (slakken, de eenden en vogels die op je land poepen etc). Je hebt bijen nodig om de meeste soorten fruit en groenten te kunnen laten groeien (bevruchting van de bloemen), het is zo simpel.
Ik ben ook verliefd op dieren
Ik houd dus ook heel veel van dieren. Ik kan het echt niet aanzien hoe er met dieren wordt omgegaan in de bioindustrie. Ik zie ook echt een gigantisch verschil in dierlijke producten. Een pakje vlees uit de supermarkt is dus echt niet hetzelfde als een kippensoep gemaakt van een gelukkig kippetje die bij de boer heeft kunnen scharrelen.
Daarbij... vrijwel geen enkel dier (of wellicht wel helemaal geen enkel dier) is echt helemaal vegan vanuit zichzelf. Zelfs de kleinste levensvormen eten uiteindelijk andere levensvormen om zich te ontwikkelen. Doen ze dat niet, dan gaan ze dood.
Een koe kauwt wellicht de hele dag op gras in de zomer, ondertussen eet ze ook een flinke hoeveelheid kleine beestjes en insecten die op en in dat gras zitten op. Vogels eten andere vogels, dieren eten ander dieren. Zonder dit principe zou het hele ecosysteem letterlijk in elkaar klappen.
De natuur is rauw, puur en prachtig.
De natuur werkt met cycli: geboorte, groei, instandhouding... dood & wedergeboorte.
.
Dus waarom noem ik het de Vegan Illusie?
Omdat het simpelweg niet bestaat: puur vegan. Het maakt niet uit hoe emotioneel je hierover wordt als je dit leest (dat deed ik vroeger namelijk ook), het is gewoon niet mogelijk.
Tenzij...
Je alle planten vol sprayt met round-up en andere chemicaliën om alle insecten te doden, alle eenden van je land wegjaagt (ook niet echt diervriendelijk) en niet af en toe ook dierlijke meststoffen gebruikt: wat er overigens voor zorgt dat je land binnen een jaar of 10 a 20 zo droog en arm is als een woestijn. Wat je in mijn opinie ook liever niet doet als je je druk maakt om het milieu (wat we allemaal doen). Tevens gebeuren er ontzettend veel dieronvriendelijke dingen bij de productie van in eerste instantie planten, vaak bij de monocultuur teelt. Soya velden op land dat eerst een florerend ecosysteem vol dieren huisde, dat is gekapt bijvoorbeeld. Diervriendelijk? Je ziet al wel... deze discussie is zoveel gelaagder dat je wellicht in eerste instantie denkt! En zoveel gelaagder als de meeste mensen je willen laten geloven die louter komen met enkelvoudige leuzen over vlees of planten.
Planten en dieren groeien samen. Dat is de natuur. Wanneer je jezelf bestempeld als vegan (overigens ook een identiteit, daarover later meer), zeg je eigenlijk: 'ik ben geen onderdeel meer van de natuur'. Terwijl dat ironisch genoeg precies hetgeen is wat je juist wilde bereiken met het volledig plantaardig eten!
Nogmaals... i've been there. Dus no shame in any of this.
Ik weet dat dit allemaal nogal hard klinkt. En ik zeg zéker niet dat we nu opeens allemaal dierlijke producten moeten eten alsof het niks is.
Bewustzijn over het wat, hoe, waarom en waar is mega belangrijk, of het nu gaat om planten of dieren. En dus óók bewustzijn en dankbaarheid voor bijvoorbeeld een eerlijk geproduceerd eitje of stukje vis, evenals het genieten van een heerlijk biologisch groentesoepje.
Voedingsstoffen
Vegan eten is niet hetzelfde als vegetarisch eten. Eieren, boter, zuivel als dat goed valt... deze producten geven je essentieel voedingsstoffen om te overleven en vooral: om te LEVEN.
Het maakt mij niet uit hoe hard de 'groene' (maar dus vaak eerder anti-groene) vegan movement schreeuwt dat je prima zonder kunt. Hoeveel gesponsorde films er ook op Netflix komen. Het is simpelweg niet waar. Als je vegan eet, heb je supplementen nodig die gemaakt zijn in fabriek. Punt. Of je moet met de hele wereldbevolking ergens wonen waar de algen planten in overvloed zijn (onmogelijk). Vegan is dus in de wortel, de essentie, niet volledig 'natuurlijk'.
Vergeet niet, vegetarisch... een hele andere weg!
Ik ben voedingsdeskundige, heb veel verhalen gelezen, het zelf meegemaakt en veel onderzoek gedaan. Er komen vaak zoveel problemen op hormonaal gebied, vrouwen die onvruchtbaar zijn, mannen die een slechte testosteron balans hebben, je niet echt sterk voelen. Of juist volledig hyper van de adrenaline en 'high up' voelen: eerder dus een trauma-respons en teken van je lijf dat volledig 'aan' staat omdat het voedsel moet zoeken.
Emoties & identificaties met voeding en eetpatronen
We hebben het tot nu toe gehad over planten, dieren, de cycli van de natuur en voedingsstoffen. Maar speelt er niet nog iets mee? Dat is De Mens en zijn/haar identificaties en bijbehorende gevoelens, emoties en patronen.
Mensen identificeren zich veelal aan hun manier van eten. Vaak tevens gebonden aan cultuur, de 'tribe' waartoe je behoort etc. Eten en voedsel is dus meer dan louter voeding voor het lichaam. Het gaat hier ook over emoties, het behoren tot een groep, de identificaties die je hebt met je persoonlijkheid etc. Het gaat hier dus uiteindelijk over...
Veiligheid & Overlevingsdrang
Eetproblemen en de relatie die je hebt met voeding (alle vormen van!) spelen hier ook vaak een rol. Wanneer je voelt weinig controle te hebben over je omgeving of je leven, bij kleine of grotere trauma's, ga je zoeken naar houvast in een ander gebied. Dat kan in van alles zijn! Roken, drinken, overmatig sporten, maar dus ook het volledig willen controleren van je voedingspatroon. Het wat, wanneer en hoeveel je eet. Je hebt als mens veiligheid nodig, en als dat er niet is, kan je (onbewust) een vals gevoel van veiligheid gaan zoeken en creëren in andere gebieden. Vals ja, want uiteindelijk is te weinig eten misschien strelend voor je ego en trauma-onderdrukkend... het is verre van veilig en gezond!
Een van deze (valse) gevoelens van veiligheid is dus het identificeren met je eetpatroon, het liefst in combinatie met iets dat ook nog een gevoel van superioriteit met zich mee kan brengen (kijk hoe goed ik het doe!). In welke vorm dan ook. Dus of dat nu vegan is, te weinig eten, te veel. You name it. Ik voelde mij als 'vegan' dan ook echt wel beter dan anderen op sommige momenten, ookal zei ik van niet! Dit toegeven aan jezelf is niet makkelijk, maar in mijn ervaring wel ontzettend bevrijdend. En uiteindelijk ook een hele grote stap in mijn helingsproces en innerlijke vrede als mens. Plus zoveel meer mogelijkheid tot groei!
Ik geloof in een middenweg
Eten en voeding is gelaagd. En zo mogen we het ook behandelen. Het roepen van hippe korte teksten en leuzen is hierin niet de oplossing. Op zoek gaan naar het grotere plaatje in mijn ogen wel.
Uiteindelijk is het jouw eigen lichaam dat leidend moet zijn. Echt zuiver leren luisteren naar de behoeften en wensen van jezelf kan echt een proces zijn en zeker niet makkelijk. Ik heb 2 jaar lang behoefte gehad aan dierlijke producten, maar was zó goed in het negeren van mijn innerlijke stem en het uithongeren van mezelf... dat het makkelijker was daarin vast te houden dan mij over te geven aan zachtheid en eerlijkheid naar mezelf toe. Makkelijker mezelf uithongeren, dan mezelf voeden. Het klinkt gek, maar er zijn ontzettend veel mensen die dit meemaken of hebben ervaren. Onderschat de rol van trauma hierin zeker niet. Als je de ervaring hebt dat het ontvangen van 'liefde' voorwaardelijk is en vaak komt met een bak ellende erbij... ga je onbewust wel twee keer nadenken of je nog iets wilt ontvangen of niet. Als je gewend bent met het 'uithongeren' van jezelf, kan jezelf goed voeden ontzéttend triggerend en lastig zijn. Iets dat je echt de tijd wilt geven en niet wilt forceren. Stapje voor stapje, steeds een beetje verder.
Laagje voor laagje leg je af wat niet bij je hoort, zodat je steeds meer komt tot wat je wel bent. Steeds meer tot de kern komt.
Onderzoek dus jouw eigen triggers, overtuigingen en emoties rondom eten, vegan, vega, en alle vormen van andere 'diëten' overigens. Ga opzoek of er misschien meer onder ligt dan louter denken dat je bent voor dierenwelzijn.
Ik eet inmiddels al een aantal jaar grotendeels 'plantaardig', met bijna dagelijks eieren, boter en soms een stukje vis, kip of gehakt. Zuivel, suiker en soja vallen niet zo lekker bij mij, net als gluten en bewerkte voeding. Zoveel mogelijk 'whole foods' en puur dus. Dat is hoe IK mij het beste voel en wat werkt voor mij.
Kies ervoor jezelf te voeden op jouw unieke passende manier, de natuur te respecteren en vooral: lief voor je eigen proces te zijn.
Reactie plaatsen
Reacties